Officiële straatnaam: |
Laan van de Bork |
Ontleend aan: |
het bos De Oude Bork bij Dwingeloo voornamelijk bestaande uit berkenbomen typerend voor de Drentse zandgronden. |
Ligging: |
Emmerhout |
Vastgesteld B&W op: |
3 januari 1966 |
Naam ingetrokken: |
nee |
Bron: |
Archief Gemeente Emmen. |
Er wordt momenteel gewerkt aan een boek over Emmerhout. De uitgave wordt in 2025 verwacht.
Emmerhout werd gebouwd in een beboste omgeving. De straatnamen in Emmerhout zijn dan ook vernoemd naar oude Drentse bossen en een Gronings bos.
Bij de voormalige havezate Oldengaerde te Dwingeloo hoort een zevental bossen en boscomplexen waarvan de leeftijd sterk uiteen loopt. Het oudste bos is vermoedelijk Rostwijk,
dat waarschijnlijk aan het eind van de 17e eeuw als wandelbos is aangelegd door een Franse hovenier voor de eigenaren van de havezate Batinge.
Het bos De Oude Bork is meer dan 200 jaar oud, terwijl andere delen omstreeks het begin van de 20e eeuw werden bebost. De eerste vermelding van het bos De Oude Bork
stamt uit 1764 toen De Bork door de toenmalige eigenaresse van Oldengaerde werd aangekocht.
De Oude Bork was als hakhoutbos van Oldengaerde van 1797-1806 in het bezit van Prof. Wynoldus Munniks. Deze Groningse hoogleraar in de ontleed- en plantkunde bracht vanuit Canada
het krentenboompje of kortweg: krent naar de Hortus in Haren. Hij plantte deze struik ook op Oldengaerde en De Oude Bork.
In 1808, twee jaar na het overlijden van Prof. Munniks, werden Oldengaerde en bijbehorende landerijen en bossen verkocht aan Aalt Willem van Holthe. Deze jonkheer was niet alleen
burgemeester van Dwingeloo en lid van de Provinciale Staten van Drenthe, maar bezat daarnaast verschillende landerijen en was handelaar in hout en eikenschors (eek). Een deel van het hout en de eek
waarin hij handelde was afkomstig uit zijn eigen bossen.
Uit de kadastrale gegevens van 1832 blijkt bijvoorbeeld dat de bossen bij Oldengaerde overwegend bestonden uit hakhout en een enkel dennenbos. In 1848 kocht Aalt Willem van Holthe
van de markegenoten van Dwingeloo diverse heideterreinen ten zuiden van de Oude Bork die door hem en zijn nazaten zijn bebost. Een deel van het hakhout is tot aan de Tweede Wereldoorlog nog actief gekapt.
Na de Tweede Wereldoorlog zijn de resterende hakhoutpercelen "op enen gezet" of omgevormd in opgaand bos met voornamelijk naaldhout, waaruit hout kon worden geoogst.
Noot: Bij het "op enen zetten" werd bij de oogst van het hakhout per stobbe één telg gespaard (spaartelg), die kon uitgroeien tol een opgaande boom
Op dit moment zijn de havezate en het grootste deel van de bossen op het voormalige landgoed nog steeds in bezit van de nazaten van Aalt Willem van Holthe.
Op de Oude Bork komen drie diepe kuilen voor die dateren uit Tweede Wereldoorlog. Twee van de kuilen zijn voormalige verstopplekken waarin de Duitse bezetters hun legervoertuigen
verstopten bij luchtalarm. Deze kuilen werden ook wel moffengaten genoemd. De derde kuil was een onderduikershol.
Bron: Het project: "Drentse boshistorie in beeld" uitgevoerd door Probos in opdracht van de provincie Drenthe.
|